คำไวพจน์ โกรธ มีอะไรบ้าง | รวมคำไวพจน์และความหมายสำหรับนักเรียน

คำไวพจน์ โกรธ คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า โกรธ ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกโกรธได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

โกรธ หมายถึง ขุ่นเคือง, ไม่พอใจ, โมโห

คำไวพจน์ของคำว่า โกรธ มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า โกรธ

โกรธ = โกรธ / โมโห / โกรธา / ไม่พอใจอย่างรุนแรง / พิโรธ / โกรธจัด / เคียดแค้น / ขุ่นเคืองใจอย่างแรง / โทสะ / โกรธเกรี้ยว / ขึ้งเคียด / รุษฏ์ / ทรงพระโกรธ / มาระ / โทโส / เกรี้ยวโกรธ / คั่งแค้น / เดือดดาล / ขัดเคือง / โทส- / โทส / ดาลเดือด / ขัดแค้น / พื้นเสีย / ขึ้งโกรธ / โกรธขึ้ง / ถือโกรธ / ขุ่นเคือง / ขุ่นเคืองใจ

สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "โกรธ" กันนะครับ "โกรธ" เป็นคำกริยาที่แสดงออกถึงความรู้สึกไม่พอใจอย่างรุนแรง หรือขัดเคืองใจ

การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้นักเรียนสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างหลากหลายและสละสลวยมากยิ่งขึ้น เพื่อสื่อสารอารมณ์ความรู้สึกได้อย่างละเอียดและมีมิติ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การใช้คำไวพจน์จะช่วยให้งานเขียนหรืองานพูดของเรามีความน่าสนใจ ไม่ซ้ำซาก และสามารถสื่ออารมณ์ความรู้สึกได้อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "โกรธ" และความหมาย

พิโรธ: โกรธ, กริ้ว, โกรธมาก (มักใช้กับกษัตริย์หรือผู้มีอำนาจ)
กริ้ว: โกรธ, พิโรธ (ใช้กับกษัตริย์หรือผู้มีอำนาจ)
เคือง: ไม่พอใจ, ขัดเคืองใจ, โกรธเล็กน้อย
ขัดเคือง: ไม่พอใจ, โกรธแค้น, เคืองขุ่น
ฉุน: โกรธง่าย, โกรธทันทีทันใด, มักแสดงอาการฮึดฮัด
โมโห: โกรธจัด, บันดาลโทสะ
เดือดดาล: โกรธแค้นมาก, โกรธจนเนื้อตัวร้อนรุ่ม
กริ้วโกรธ: โกรธมาก, แสดงความโกรธ (มักใช้เป็นคำคู่)
ขึ้ง: โกรธ, ไม่พอใจ, มักใช้ในบทกวี
ไม่พอใจ: โกรธหรือไม่ถูกใจ

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ "โกรธ" ในการแต่งกลอน

เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

ใจ พิโรธ โทสะ เข้าครอบงำ
ทุกสิ่งทำ ด้วย โมโห โกรธขึ้งใจ
ความ เดือดดาล สุมอก เป็นไฟ
เคืองขุ่น ไป ไม่ผ่อน คลายลง

โกรธ อ่านว่า?

โกรธ อ่านว่า /โกฺรด/

โกรธ หมายถึง?

โกรธ ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

[โกฺรด] ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า “ทรงพระโกรธ” ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล. (อิเหนา). (ส. โกฺรธ).

คำที่มีความหมายคล้ายกับโกรธ

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

ขัดเคือง หมายถึง ก. โกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น.
ขัดแค้น หมายถึง ก. โกรธเจ็บใจอยู่ไม่หาย.
ขึ้งเคียด หมายถึง ก. โกรธอย่างชิงชัง.
ขึ้งโกรธ หมายถึง ก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, โกรธขึ้ง ก็ว่า.
ขุ่นเคือง หมายถึง ก. โกรธกรุ่น ๆ อยู่ในใจ, เคืองขุ่น ก็ว่า.
คั่งแค้น หมายถึง ก. โกรธอัดอั้นอยู่ในใจ.
ดาลเดือด หมายถึง ก. บังเกิดความโกรธ, เคือง, เดือดดาล ก็ใช้.
ถือโกรธ หมายถึง ก. คุมแค้น, ผูกใจโกรธ.
พิโรธ หมายถึง (ราชา) ก. โกรธ, เคือง, ใช้ว่า ทรงพระพิโรธ. (ป., ส. วิโรธ ว่า การขัดขวาง).
พื้นเสีย หมายถึง ก. โกรธ.
มาระ หมายถึง ก. โกรธ. (ช.).
รุษฏ์ หมายถึง ก. แค้นเคือง, โกรธ. (ส. รุษฺฏ; ป. รุฏฺ).
เกรี้ยวโกรธ หมายถึง ก. โกรธจัด, โกรธเกรี้ยว ก็ว่า.
เคียดแค้น หมายถึง ก. โกรธแค้น, เคืองแค้น.
เดือดดาล หมายถึง ก. โกรธมาก, โกรธพลุ่งพล่าน, ดาลเดือด ก็ใช้.
โกรธ หมายถึง [โกฺรด] ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า “ทรงพระโกรธ” ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล. (อิเหนา). (ส. โกฺรธ).
โกรธขึ้ง หมายถึง ก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, ขึ้งโกรธ ก็ว่า.
โกรธา หมายถึง [โกฺร-] (กลอน) ก. โกรธ.
โกรธเกรี้ยว หมายถึง ก. โกรธจัด, เกรี้ยวโกรธ ก็ว่า.
โทส หมายถึง น. ความโกรธ, ความฉุนเฉียว. (ป.; ส. โทษ).
โทสะ หมายถึง น. ความโกรธ, ความฉุนเฉียว. (ป.; ส. โทษ).
โทโส หมายถึง น. ความโกรธ, ความฉุนเฉียว. (ป.; ส. โทษ).
โมโห หมายถึง ก. โกรธ.